چکیده
مقدمه
از آنجاییکه تست های آزادسازی اینترفرون گاما (IGRA) نمی تواند بین سل فعال و نهفته تمایز دهند، تولید ابزار تشخیصی اختصاصی و سریع برای تمایز بین سل فعال و نهفته ضروری است. هر دو IGRA برپایه ی آنتی ژن های اختصاصی مایکوباکتریوم توبرکولوزیس، با نام های ESAT-6 و CFP-10 هستند. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارزش بالقوه ترشح IL-2 برای افتراق سل فعال و نهفته است.
روش ها
اینترلولین 2 و اینترفرون گاما بعد از تحریک خون حدود 90 نمونه (30 نمونه سل فعال، 30 سل نهفته و 30 نمونه کنترل سالم) با ESAT-6 و CFP-10 نوترکیب اندازه گیری شد. آنالیز نمودار ROC برای تعیین بهترین آستانه نتایج اینترلولین 2 و اینترفرون گاما در افتراق بین موارد سل فعال و نهفته و حساسیت و اختصاصیت ثبت شده مرتبط با آن انجام شد.
نتایج
تست آزادسازی اینترفرون گاما حساسیت و اختصاصیت خوبی برای تشخیص سل نشان داد (حساسیت 83-84%، اختصاصیت 92%). عملیات افتراقی تست IL-2 (براورد شده با سطح زیر نمودار ROC ) بین بیماران دارای سل فعال و نهفته به دنبال تحریک با ESAT و CFP-10 نوترکیب به ترتیب 0.75 و 0.8 بود. تمایز حداکثری با کات آف 11.6 pg/mL برای IL-2 به دنبال تحریک با ESAT-6 نوترکیب با حساسیت 72% و اختصاصیت 79% و 10.7 pg/mL برای IL-2 به دنبال تحریک با CFP-10 نوترکیب با حساسیت 75% و اختصاصیت 79% به دست آمد.
نتیجه گیری
این مطالعه نشان میدهد که ESAT-6 و CFP-10 نوترکیب میتوانند تشخیص حساس و دقیقی برای سل فراهم کنند. به علاوه نشان داده شده است که IL-2 احتمالا می تواند برای افتراق سل فعال و نهفته عمل کند.
پیشرفت تست های سلول های T برای تشخیص عفونت سل نهفته: تایید نقش بالقوه آزادسازی اینترلوکین 2 در بیماران ایرانی

31
اردیبهشت