زمينه و هدف: انتروكوكها در سال هاي اخير به عنوان پاتوژن هاي مهم بيمارستاني ظاهر شده اند. اگرچه بیشتر عفونت های انسانی انتروکوکی ناشی از انتروکوکوس فکالیس است ، اما اکثر مطالعات مربوط به مقاومت در برابر ونکومایسین معمولاً به ایزوله های انتروکوکوس فاسیوم محدود شده است و اطلاعات کمی درباره انتروکوکوس فکالیس موجود است . بنابراین ما این مطالعه را جمع اوری کردیم تا اطلاعاتی در مورد شیوع انتروکوکوس فکالیس مقاوم در برابر وانکومایسین (VREF) و ژنهای مسئول مقاومت به دست آوریم.
مواد و روش ها: تعداد91 سویه جدا شده از بيماران مختلف بستري شده در مركز پزشكي كودكان از مرداد 1388 تا خرداد 1389 در اين مطالعه مقطعي قرار گرفتند. آزمایش ضد میکروبی با استفاده از روش انتشار دیسک Kirby-Bauer مطابق با انستیتوی استاندارد آزمایشگاه های بالینی (CLSI) انجام شد.
يافته ها: از بين همه جدايه ها ، 15 مورد (16٪) به عنوان(VREF) شناسايي شدند. تجزیه و تحلیل PCR نشان داد که تمام جدایه های VREF برای ژن vanA مثبت بودند.
نتيجه گيري: مطالعه حاضر بالاترين دامنه شیوع VREF را در ايران گزارش مي كند. افزایش دامنه VREF ، همانطور که با افزایش سریع تعداد ایزوله های VanA مشاهده می شود ، باید در روش های کنترل عفونت در نظر گرفته شود.
فراوانی بالای انتروكوكوس فكالیس مقاوم به ونكومایسین دریک بیمارستان پزشکی كودكان در ایران

31
اردیبهشت