روند حساسیت ضدمیکروبی در استرپتوکوکوس پنومونیه طی یک دوره یازده ساله در یک بیمارستان کودکان مرجع ایرانی

چکیده
مقدمه و اهداف
ظهور مقاومت آنتی بیوتیکی در استرپتوکوکوس پنومونیه نگرانی جهانی را طی سه دهه گذشته افزایش داده است. این مطالعه با هدف تعیین حساسیت ضدمیکروبی نمونه های استرپتوکوکوس پنومونیه جدا شده از بیماران در بیمارستان مرکز طبی کودکان طی سال های 2001 تا 2011 انجام شده است.
مواد و روش ها
طی یک دوره 11 ساله، مجموع 194 نمونه استرپتوکوکوس پنومونیه در بیمارستان مرکز طبی کودکان جمع آوری شد. تست حساسیت ضد میکروبی با استفاده از روش انتشار دیسک Kirby-Bauer انجام شد و آنالیز سری های زمانی برای بررسی تغییرات حساسیت ضد میکروبی در گذر زمان استفاده شد.
نتایج و نتیجه گیری
حساسیت ضدمیکروبی استرپتوکوکوس پنومونیه به آنتی بیوتیک های مختلف از سال 2001 تا 2011 به این صورت کاهش یافته است: پنی سیلین از 78% تا 32%، اریترومایسین از 75% تا 35%، کلرامفنیکل از 94% به 55%، آمپی سیلین از 70% به 62%، سفتریاکسون از 100% به 87%، سولفامتوکسازول از 57% به 40%. ما هیچ تفاوت معناداری بین حساسیت نمونه ها از منابع استریل و غیراستریل پیدا نکردیم. این یک کلید مهم برای در نظر گرفتن نظارت ضد میکروبی به عنوان یک عامل اساسی برای جلوگیری از ایجاد مقاومت ضد میکروبی است.