بررسی شیوع عفونت سل فعال در دریافت کنندگان پیوند: یک مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز

چکیده
مقدمه: توبرکلوزیس (TB) به عنوان یک عارضه جدی پیوند عضو در نظر گرفته می شود. بنابراین تشخیص و درمان مناسب عفونت سل فعال به منظور کاهش مرگ و میر در آینده قویا توصیه می شود. هدف از انجام اینمطالعه مروری انجام یک مرور سیستماتیک و متا آنالیز برای ارزیابی شیوع عفونت سل فعال در گیرندگان پیوند (TRs) بوده است.
مواد و روش ها: پایگاه های داده الکترونیک شامل MEDLINE (از طریق PubMed)، SCOPUS و Web of Science تا تاریخ 24 دسامبر 2017 جستجو شدند. شیوع سل فعال با استفاده از متاآنالیز اثرات تصادفی تخمین زده شد. هتروژنییتی با آنالیز زیر گروه بررسی شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار STATA 14 آنالیز شد.
نتایج: شیوع تجمع یافته سل فعال پس از پیوند 3% [95% CI: 2–3] تخمین زده شد. شیوع تجمع یافته سل فعال در اشکال متفاوت پیوند بدین صورت بود: کلیه، 3% [95% CI: 2–4]; پیوند سلول بنیادی (SCT) ، 1% [95% CI: 0–3] ; ریه ، 4% [95% CI: 2–6] ; قلب، 3% [95% CI: 2–4] ; کبد، 1% [95% CI: 1]، و پیوند سلول بنیادی خونساز(HSCT)، 2% [95% CI: 1–3]. شیوع اشکال بالینی متفاوت سل بدین صورت بود: سل ریوی (59%; 95% CI: 54–65)، سل خارج ریوی (27%; 95% CI: 21–33)، سل منتشره (15%; 95% CI: 12–19) و سل میلیاری (8%; 95% CI: 4–13). شیوع تجمع یافته تست های تشخیصی مختلف به صورت زیر بود: X-ray قفسه سینه ، 57% [95% CI, 46–67] ; کشت، 56% [95% CI, 45–68] ; اسمیر، 49% [95% CI, 40–58] ; PCR ، 43% [95% CI, 40–58] ; هیستولوژی، 26% [95% CI, 20–32] و تست پوستی توبرکولین ، 19% [95% CI, 10–28].
نتیجه گیری: سطح تردید بالا برای سل ، تشخیص زودرس و شروع سریع درمان می تواند میزان بقا را در بیماران SOT افزایش دهد. به طور کلی ، TR های کلیوی و ریه به نظر می رسد تمایل بالاتری برای دستیابی به سل نسبت به سایر انواع گیرنده ها داشته باشند. نظارت بر گیرندگان پرخطر ، تشخیص سریع و درمان مناسب برای مدیریت عفونت سل در TR به خصوص در مناطق اندمیک مورد نیاز است.