الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری گرم مثبت جدا شده از کودکان مبتلا به عفونت خون در یک بیمارستان مرجع ایرانی: یک مطالعه شش ساله

چکیده
مقدمه:
عفونت های سیستم گردش خون دلیل جدی مرگ و میر در کودکان در نظر گرفته می شوند. هدف از انجام این مطالعه گزارش باکتری های گرم مثبت شایع مسئول برای عفونت های سیستم گردش خون در کودکان و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها در بیمارستان مرکز طبی کودکان، تهران، ایران است.
روش ها:
این مطالعه گذشته نگر در یک دوره 6 ساله (مارس 2011 تا سپتامبر 2016) برای کودکان بیمار با روش های باکتریولوژی استاندارد BSI برای شناسایی این باکتری ها انجام شد. تست های حساسیت ضد میکروبی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن مطابق با توصیه های CLSI انجام شد.
نتایج:
از میان 68233 کشت خون،2349 ایزوله به دست آمد که 59 درصد (تعداد: 1393) آن ها گرم مثبت و 41 درصد (تعداد:956) گرم منفی بودند. شایع ترین باکتری گرم منفی استافیلوکوکوس کوآگولاز منفی (N= 609, 44%) و سپس استافیلوکوکوس اورئوس (N=319, 23%)، انتروکوکوس spp. (N=139, 10%)، استرپتوکوکوس پنومونیه (N=139, 10%)، استرپتوکوکوس ویریدانس (N= 180, 13%)، مایکروکوکوس spp. (N=24, 1.7%) و استرپتوکوکوس گروه B (N= 16, 1%) بود. استافیلوکوک کوآگولاز منفی به ترتیب 47% (N=116/246) و 91% (N=557/609) بود. نمونه های استرپتوکوک پنومونیه مقاومت بالایی به تری متوپریم سولفامتوکسازول (N=28/33, 85%) و اریترومایسین (N=59/91, 65%) نشان دادند. نمونه های استرپتوکوکوس ویریدانس و مایکروکوکوس spp. حساسیت بالایی به لینزولید داشتند (100%). همه نمونه های تست شده استرپتوکوکوس گروه B به تمام آنتی بیوتیک های تست شده در این مطالعه حساس بودند. در میان نمونه های انتروکوکوس spp.، 52% (N=69/133) مفاوم به ونکومایسین بودند.
نتیجه گیری:
نتایج ما بر اهمیت یک راهنمای ارزشمند در شناسایی روند مقاومت و انتخاب آنتی بیوتیک مناسب تاکید دارند.