آیا تست های آزادسازی اینترفرون گاما می توانند برای بررسی پاسخ به درمان ضد سل مفید باشند؟ : یک مطالعه مروری سیستماتیک و متاآنالیز

چکیده
شمار مطالعاتی که نتایج تست های آزادسازی اینترفرون گاما (IGRAs) را بعد از درمان ضد سل بررسی میکنند، به سرعت در حال افزایش است. هدف از انجام این مطالعه بررسی استفاده بالقوه از تست های ایگرا (QFT-GIT, T-SPOT.TB, QFT-Plus) در بررسی پاسخ به درمان ضد سل بوده است. ما همه مطالعات چاپ شده به زبان انگلیسی را ار اکتبر 2011 تا نوامبر 2018 در PubMed، Web of Science و Scopus جستجو کردیم. جستجوی ما شامل اصطلاح ” درمان سل و تست آزادسازی اینترفرون گاما” شد. ما مطالعات بررسی کننده تست های ایگرا (شامل QFT-GIT، T-SPOT.TB و QFT-Plus) قبل و بعد از درمان ضد سل وارد کردیم. ما آنالیز زیرگروه بر پایه سن (کودکان ، بزرگسالان)، نوع سل (فعال، نهفته، فعال و نهفته، تماس های در معرض MDR با عنوان MDR LTBI )، نوع ایگرا ( QFT-GIT و T-SPOT.TB) و فواصل فالوآپ (2، 3، 4، 6، 9 ماه). از 18 مطالعه وارد شده 12 مطالعه از GIT QFT-، 1 مطالعه از T-SPOT.TB و 3 مطالعه از هر دوی آنها برای ارزیابی عملکرد ایگرا بعد از درمان استفاده کردند. از آن زمان فقط 2 مطالعه عملکرد QFT-Plus را در طول درمان بررسی کردند. برطبق نتایج این متاآنالیز، نرخ تجمع یافته ایگراهای مثبت (QFT-GIT و T-SPOT.TB) به دنبال درمان ضد سل 76% [95% CI 70–81%] تخمین زده شد و هیچ تفاوتی در مقایسه با نرخ مثبت ایگراها قبل از آغاز درمان که 76% [95% CI 60–89%] بود، یافت نشد. آنالیز زیرگروه نشان داد که نرخ تجمع یافته ایگراهای مثبت (QFT-GIT و T-SPOT.TB) بعد از درمان ضد سل در بررسی افراد با سل فعال به طرز قابل توجهی بالاتر [80% (95% CI 74–88%)] از افراد با سل نهفته [71% (95% CI 70–81%)] بود. اطلاعات موجود در حال حاضر برای این پیشنهاد کافی هستند که نظارت بر تغییرات در پاسخ ایگراها (QFT-GIT و T-SPOT.TB) در طول درمان ضد سل ممکن است استفاده محدودی در بررسی کارامدی درمان داشته باشند/ف درحالیکه نظارت بر تغییرات در QFT-Plus در طول درمان ضد سل برای تعیین کارایی درمان یا نظارت بر درمان توصیه می شود. مطالعات بیشتر برای انتشار کارایی این تست جدید به عنوان مارکری در مقیاس بزرگ تر برای نظارت درمان مورد نیاز است.