آنتی بیوتیکی سویه های هلیکوباکتر پیلوری جدا شده از کودکان ایرانی: فراوانی بالای موتاسیون نقطه ای A2143G مرتبط با مقاومت کلاریترومایسین

چکیده
اهداف: افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی هلیکوباکتر پیلوری یک نگرانی جهانی است و با شکست درمان مرتبط است. هدف از انجام این مطالعه بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی هلیکوباکتر پیلوری به آنتی بیوتیک های متفاوتی مانند آموکسی سیلین، اریترومایسین، سیپروفلوکساسین، فورازولیدون، تتراسایکلین، مترونیدازول و کلاریترومایسین بوده است.به علاوه تشخیص موتاسیون A2143G در نمونه های مقاوم به کلاریترومایسین با استفاده از روش real-time PCR صورت گرفت.
روشها: 90 بیمار با علائم گوارشی فوقانی در این مطالعه وارد شدند. هلیکوباکتر پیلوری از 32 نمونه جداسازی شد و درصد مقاومت این سویه ها به آموکسی سیلین، اریترومایسین، سیپروفلوکساسین، فورازولیدون و تتراسایکلین با استفاده از روش دیسک آگار دیفیوژن ارزیابی شد. سطح مقاومت به کلاریترومایسین و مترونیدازول با استفاده از روش آگار دایلوشن تعیین شد. حضور موتاسیون نقطه ای A2143G در نمونه های مقاوم به کلاریترومایسین با استفاده از تکنیک real-time PCR بررسی شد.
نتایج: درصد مقاومت به آموکسی سیلین،ارینرومایسین، سیپروفلوکساسین، فورازولیدون، تتراسایکلین، مترونیدازول و کلاریترومایسین به ترتیب 35%، 50%، 37.5%، 62.5%، 25% ، 62.5% و 22 % بود. موتاسیون نقطه ای A2143G در 71 درصد نمونه های مقاوم به کلاریترومایسین (5 از 7) شناسایی شد.
نتیجه گیری: شیوع مقاومت هلیکوباکترپیلوری به مترونیدازول، سیپروفلوکساسین، اریترومایسین، آموکسی سیلین و فورازولیدون در ایران بالاست. تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی نفش مهمی در انتخاب رژیم درمانی ضد هلیکوباکتر پیلوری بازی می کند.